İçeriğe geç →

Series: Mevsim Sonu

kim kimin elini tutuyorsa
yalnızca o “tutuşmuş” demektir.

MEVSİM SONU – I

1. hiç utanmıyor muyuz öğrendiklerimizi öğretmeye? yaşadıklarımızdan başka hiçbir şey bizim değil. 2. azı çoğu olmaz yalnızlığın. 3. – giyecek hiç kıyafetim kalmamış – ben seni kıyafetsiz de seviyorum 4. birini unutmaya çalışıyorsan en çok da onu unutamazsın (özne-yüklem uyumsuzluğu) 5. – yazmak hiçbir şeyi çözmez. – peki yazmamak? 6. aşk dediğin kârdan zarar. 7. karı şık. 8. güçsüzden yanayım. bardağın boş tarafını tutuyorum. 9. aslolan yazmak. “boş” zamanın kalırsa yazmazsın. 10. her şeyden bir anlam çıkarıyorum. hiçbir şeyde anlam kalmayacak bu gidişle. 11. bildiğin her şeyi bildiğini biliyorsam, bildiğim kadarsın. 12. de ki ağlarken bile kısaltmalara gittim uzun uzun…

Yorum Bırak

MEVSİM SONU – II

1. “sır”dır aynanın sırrı. 2. mutsuzluğun kaynağı mutluluk. 3. “sen”im ben senin için. 4. hep iade-i itibar hep bi geçmiş zaman. 5. çok da değişmedin, suçlarından aldırdın biraz. 6. ali, merhametinin üçte birini ayşe’ye verse merhametleri yine eşit olmuyor, kim bilir ali ne çok acı çekiyor… 7. pazarlıkta kullanılan fedakârlık, olsa olsa “yatırım”dır. 8. iyi olmak zorunda değilken de iyiysen iyisindir. 9. – ileride ne olacak? – geride miyiz biraz? 10. perde arkasındaysan “oyun”cusundur. 11. bilmediklerin “yok” değil. 12. “hiç” biter mi?

4 Yorum

MEVSİM SONU – III

1. “aklî dengesini bulmak” diye bi şey yok bak. 2. “iyi”nin kötülüğü de “kötü”nün iyiliği de zarar. 3. korkuyu gizlemenin en kısa yoludur, cesaret. 4 kırık bütünlerden sağlam parçalar yaratmaya çalışıyoruz. 5. senden nice uzaksa, öyle ağır gelir ipte uçurtma. 6. hayatımızı astık ya askıya, şimdi artık ne giysek yakışmıyor. 7. – “yaz” ile “yaz”ın, farkı nerdedir çocuk? – biri ünsüzle başlar kavrularak güz olur; diğeri acıyla başlar, ünlenerek söz olur. 8. orijin: iki yanım sonsuzluk, öyle orta yerdeyim. 9. – bir daha yanına gelirsem iki olsun. – “bir” daha iyi değil ama “iki”den… 10. renginden belli olur, yaşadığı, insanın.…

Yorum Bırak

MEVSİM SONU – IV

1. çevirmenin notu: anadili mi unutsam artık ne yapsam? sana kendi dilimde teslim olmasam? 2. yükleme soru sormak: “bir fiil ne zaman yüklem olur?” 3. – bu şehir kimseyi sırtından atmıyor bak. – düşenin de ağıtını yakmıyor ama… 4. sen durumu sendromu bu güz eksiktir gayrı, ‘sen durumundan’. 5. “bonibon” aldım geçende. oturdum yedim. ağır ağır, renkli renkli, düşünceli. beni ben yapan her şey solup gidiyor. 6. “o” kadar kararlısın, “n” kadar uysal. 7. mutluluğu mutluyla paylaşmak ister mutsuzluğu mutsuzla insan girdap gibidir 8. ilişki, yokuş yukarı ittiğin kamyon gibiyse eninde sonunda altında kalacaksın anılar da paramparça olacak 9. cemal…

Yorum Bırak