İçeriğe geç →

MEVSİM SONU – IV

// Bu metin, 4 parçadan oluşan Mevsim Sonu tefrikasının 4. parçasıdır. //

1.
çevirmenin notu:
anadili mi unutsam artık ne yapsam?
sana kendi dilimde teslim olmasam?

2.
yükleme soru sormak:
“bir fiil ne zaman yüklem olur?”

3.
– bu şehir kimseyi sırtından atmıyor bak.
– düşenin de ağıtını yakmıyor ama…

4.
sen durumu sendromu
bu güz eksiktir gayrı, ‘sen durumundan’.

5.
“bonibon” aldım geçende.
oturdum yedim. ağır ağır, renkli renkli, düşünceli.
beni ben yapan her şey solup gidiyor.

6.
“o” kadar kararlısın,
“n” kadar uysal.

7.
mutluluğu mutluyla paylaşmak ister
mutsuzluğu mutsuzla
insan girdap gibidir

8.
ilişki, yokuş yukarı ittiğin kamyon gibiyse
eninde sonunda altında kalacaksın
anılar da paramparça olacak

9.
cemal reşit rey’i gördüm rüyamda
“abi” dedim “ben seni bi yönetim şekli sanıyodum”

10.
güzelliğinden başka meziyeti yoktu
“iyi” bile değildi

11.
hep başka yerde olmak istenir

12.
bir bebeğin uykusunu uyuyabilsem…

Tefrikada Gezin← Önceki parça

"Mevsim Sonu" tefrikasının tüm parçaları:

Kategori: DÜZ YAZILAR

Yorumlar

Yorum Yap >>