İçeriğe geç →

Astor Piazzola – Adios Nonino (Central Park Concert)

// Bu metin, 5 parçadan oluşan Beş Şarkı tefrikasının 5. parçasıdır. //

Bu eski şehir midir? Ne ellerim küçük ne ben çocuğum. Teyzem hayatta değil üstelik. Teyzem öldüyse ben hayatta olamam aslında veya ben yaşıyorsam o ölmüş olamaz diyelim. Okuldan döndüğüm uzun daracık sokak. Değil elbet, bu o eski şehir değil. Kaldırımlarına vura vura kendimi kahrettiğim. Bu kabarıp sönen de kim, anne olan, çocuk olan, kurulup şehir olan, yıkılıp dökülen sonra? Üzerinden ordular geçen, gençken yaşlanıp kuruyan. Bir toz bulutuyum ben, bozkırdan kabarıp gelen. Söylesene sen kimsin, aşık olunan, cinayete kurban giden? Ne ellerim küçük ne ben çocuğum, yok bu o Eskişehir değil.

Siyah beyaz bir kedi, bir kış günü, çıtırdayan bir sobanın yanında, tahta bir iskemlenin üstünde bir düş gördü. Sahibinin tekmelerinden kaçtığı bir lokantaya girdi önce, karnı aç kaldırıma fırladı sonra. Bir kurt köpeği peşine takıldı. Rüyasında uçtu yükseldi kedi. Soğuk, bozkırın ortasında bir şehir gördü, bacalarından dumanlar tüten. Buranın ismi Eskişehir olsun dedi kedi, öğrenciler olsun, ortasından bir ırmak geçsin. Hepsi bu, akla en yakın açıklama bu işte…

Tefrikada Gezin← Önceki parça

Kategori: DÜZ YAZILAR

Yorumlar

Yorum Yap >>