“Giriniz
Giriniz, giriniz
Elbette, tam zamanında geldiniz
Sardunyalar sardunyalara akarken
Günler tane tane günlerimize sarkarken
İç içe geçmiş bardaklar gibi
…
Düşlerde görülen bir başkasının düşünden
Neden olmasın siz de geçiniz.
Geçiniz
Geçiniz, geçiniz
Üstelik tam zamanında geldiniz
-Az önce, biraz sonra ve şimdi-
Yani vakitlerden bir dokunma vakti
Ne güzel, hep birden çıkageldiniz…”
(Edip Cansever/ Bir Otel de Sizin Adınız)
Efrahim karısı onu terk ettikten sonra soluğu Eleni’nin evinde aldı.
Hırlaya hırlaya, böğür böğüre, salyalarını saça saça boşaldıktan sonra Eleni’nin göğsüne kapaklandı.
Hüngür hüngür ağlamaya başladı.
Eleni ona sarıldı. Kaşlarını, burnunu öptü. Saçlarını okşadı.
Giderken bıraktığı parayla ona, Madam Ema’nın Aznavur Pasajı’ndaki atölyesinde özel bir kravat yaptırdı.
…
Leon otel odasında, Eleni’nin gözlerinin içine bakıp saçını okşaya okşaya sessiz sedasız boşaldı.
Göğsüne yaslanıp tüm parmaklarını tek tek öperken Eleni ona bunları anlattı.
Leon tuvalette ağlarken Eleni’nin odadan ayrıldığını duymadı.
Yorumlar