Ey kısır gerçek
Kasıklarından hayat suyu çekilmiş senin
Hayaların kesilmiş, rahmin zehirli
Soyun kurusun
Gün yüzü görme
Dost diye sarılanı sırtından bıçaklayan
Aklımıza vurulmuş bir yüksün
Nereye kadar taşır seni insan bir beygir gibi,
Yorulmaz mı?
Kibir ve kahır yükledin ruhlarımıza
Kanat açıp uçmak istedik hep oysa
Sonsuz mavi bir göğün en güzel kuşunu vurdun
Kendinden başkasına tahammül edemeyen
Öyle kıskançsın, bir başına kaldın
Şüphe ve kararsızlık içinde kötürüm
Sen gelince sesimiz kısılır,
Bakışlarımız dalgın
Ey gerçek,
Senin karanlık yüzüne baktım
Kuytularda saklanan bir korkaksın
"Patika" tefrikasının tüm parçaları:
Yorumlar