İçeriğe geç →

GÜNEŞE TEŞEKKÜR ET

Tanıştır kalbini akılla, erkeği kadınla. Bütün büyük adamları unut, sürünün kurbanları oldular hep. Tanıştır çocuğu anneyle, şarkıyı denizle. İntikam boşa çıktı, bir türlü alınamadı öcümüz. Tanıştır hayatı dansla. Dans et, affetmeye gerek kalmasın. Kışkırt şehveti aşkla. İğdiş etme sevgiyle, kışkırt. Alıştır kendini ümidi kırmaya, hiç bir ödül beklemeden ümidi kırmaya, gerçekle tanışmaya. Bir gök taşının üstüne kazılıydı isimler, bir gece dünyaya düştü. Bir dilek tutuldu, erkekliğin sıcak nuru damladı. Sen rahme düştün.

Yalnızlık bir tek şey anlatır: Sevmeyi öğrenemedin daha. Bir takım gözler hep ümitle takip etti seni. Ne ağırdır kolay kırılan, babanın gözleri vardı, annenin gözleri… Sev diye bekleyen kız gözler, farket diye bekleyen dost gözler, duy diye bekleyen aç gözler, şiddetini gizleyen gözler. Tanıştır korkuyu acıyla, ikisi de son bulsun. Tanıştır ikileri birbiriyle, bir olsun. Yalan ikiyle başlar, birle biter. Bütün kararsızlıklar bir dem tutar, sonunda bir karar olur. Bir türlü gidemeyenler, bir türlü kalamayanlar, bir köşede utangaç bir ot olur. Sorarsan adını, kararsız der. Çoktan eğrelti otu koymuştur oysa kendi adını.

Tanıştır zamana ölümü. Hiç kimseye hiç bir şey borçlu değilsin. Bütün o insanlara minnetle teşekkür et. Zordu yolları, senin için yürümedilerse de teşekkür et seni yalnız bırakmayanlara. İncelikler, çelişkiler, yenilgiler ve ümidi ağır da gelse sırtlanmış taşıyanlara, bu insanlık denen yükü çektikçe incelip uzayan taylara, teşekkür et soluksuz koşanlara, devrilip birbirine tutunanlara. Sarılınca tomurcuklanıp açan, çiçeği bekleyip durduğunu yeni farkeden, göz yaşlarını tutamayan, göz yaşlarını tutamayan… Çiçeği sevdiğini itiraf ettiğinde, güneşe teşekkür et.

Kategori: DÜZ YAZILAR

Yorumlar

Yorum Yap >>